عسل از دیرباز به دلیل اثرات چشمگیر تغذیه ای و دارویی مورد توجه بوده است. بر اساس شواهد به دست آمده یونانیان باستان تصور می‌کردند که خدایان چون خوراک بهشتی می‌خوردند فناناپذیر و ابدی گشته‌اند؛ آنها ایمان داشتند که عسل یکی از اجزای مهم این خوراک بهشتی است. عسل همین طور در زندگی روحانی، اجتماعی و اقتصادی مصریان باستان نقش مهمی بازی می‌کرده‌ است. در کتب مذهبی یهودی نیز از سرزمین موعود چنین یاد می‌کند که در آن نهرهایی از عسل و شیر جاری است و در انجیل نیز از عسل و گیاهان دارویی به عنوان هدایای گرانبهای طبیعت یاد شده‌است. قرآن کریم نیز در 1400 سال پیش به نحو اولا به شفا بخش بودن عسل اشاره کرده و در آیات سوره نحل اهمیت عسل و تولید آن توسط زنبور عسل را متذکر شده است و از آن به عنوان درمانی برای مردم یاد می کند. لذا در این جابر تاثیرات معجزه آسای تغذیه با عسل از دو دیدگاه ترکیبات موجود در عسل و تاثیرات درمانی آن در بهبود امراضی همچون بیماری قلبی،گوارشی،کلیوی، دیابت،سوختگی، پوسیدگی دندان و نیز خواص آنتی باکتریال و آنتی اکسیدانی عسل شده است.